കവിതഅറിഞ്ഞു ഞാനക്കണ്ണിലൂറുന്ന യാര്‍ദ്ധദകള്‍
കേട്ടു ഞാന്‍ പറയാത്ത സ്നേഹത്തിന്‍ ചിറകടികള്‍
കണ്ടു ഞാന്‍ പലനിറ ജീവിത ചിത്രങ്ങള്‍
ചുമരു തേടുന്ന അപൂര്‍ണ്ണമാം കേന്‍‌വാസുകള്‍
അറയില്‍ പുഴുവരിച്ചാശയുടെ നിറകുടങ്ങള്‍
രുചിച്ചു തീരാത്തജീവിത മധുരസങ്ങള്‍
പെരുമയുടെ വര്‍ണക്കൊടിക്കു താഴെ
സമൃധിയുടെ സ്വര്‍ണ്ണ തളികക്കു മീതെ
നീറുന്ന സത്യം പുതപ്പണിഞ്ഞു ഇമ-
വെട്ടാതെ കണ്ണു മറഞ്ഞു നില്‍ക്കേ-പെരു
വിരലിലൂളിയിട്ടു കര്‍ണ്ണാശ്രമത്തില്‍ പാഴ് ശ്രുതി
കേള്‍ക്കാനൊഴിഞ്ഞു നില്‍‌പ്പാന്‍
അല്‍പാല്‍‌പ്പം ചിന്തയിലുണര്‍വിന്റെ തിരിതെളി
ഞ്ഞാളാതെ കത്തിയ ഒരു വേള ഞാനോര്‍ത്തു
ഒരു കുഞ്ഞു നന്മയുടെ ദിവ്യപ്രകാശ മതിലമരുന്ന
ചീവീടിന്‍ ജന്മമെനിക്കുനീ.........ധാനമായ്
തന്നെങ്കിലെത്രയോ ധന്ന്യന്‍ ഞാന്‍ ...............!
